Ik zal me even voorstellen, ik ben Jeannet Niekoop en woon in Culemborg (30 km onder Utrecht, zo’n beetje tussen de provincies Utrecht, Gelderland en Zuid-Holland). Ik ben getrouwd met John, van beroep  Bouwkundig Ingenieur. Zelf ben ik coupeuse. Samen hebben wij 3 kinderen, allemaal jongens, Ronald, Stephan en Nick.

Onze eerste hond was Noortje, een Boxer. Een hele leuke, lieve maar drukke teef. Na 12 jaar hebben we helaas afscheid van haar moeten nemen.

Hierna hebben wij de hond van mijn moeder overgenomen, Christa een Airdale Terrier. Mijn moeder kreeg een ernstige longziekte en kon de hond niet langer houden. In eerste instantie hebben wij de hond tijdelijk opgevangen, dit werd al snel permanent. Helaas moesten wij Christa alsnog wegdoen op aanraden van het ziekenhuis, Ronald kon i.v.m. zijn eczeem niet langer tegen de hond. Binnen een jaar werd al duidelijk dat het totaal geen verschil maakte en we de hond eigenlijk onnodig weggedaan hadden. Gelukkig was Christa in zeer goede handen, we hebben nog elke zomervakantie op de hond opgepast tot Christa op 14 jarige leeftijd afscheid nam.

In 1995 hebben we weer een nieuwe hond uitgekozen, Nouschka. Een Polski Owczarec Nizinny, ook wel Poolse Schapendoes, een afstammeling van de herderhonden. Gekscherende noemden we haar ook weleens Samson, die kent iedereen wel. Nouschka was een hele lieve, aanhankelijke hond. Aan de andere kant kon ze ook alles gebruiken, niks was veilig, voor je het weet had ze het opgevreten. Zij was ook de eerste hond die heerlijk op de trap kon liggen slapen, en of je er nou langs moest of niet, ze bleef gewoon liggen. Uiteindelijk is Nouschka 13 jaar geworden.

Naar mate Nouschka ouder werd zijn we al op zoek gegaan naar een nieuwe hond. Per toeval kwamen wij een bericht tegen over een Amerikaanse Cocker Spaniel die in de herplaatsing stond. Het was liefde op het eerste gezicht, ze kwam bij de eerste kennismaking al tussen de andere honden door gerend en sprong zo in mijn armen. Sinds 2006 zijn Stacey en ik onafscheidlijk.

Niet lang nadat we Stacey hadden opgehaald, hebben we besloten ook Roxanne (afkomstig uit dezelfde kennel) een tweede thuis te geven.

In 2008 had Stacey haar eerste nestje met Boris (Free Style Collection Time To Tango of the White Peatmoor). Uit dit nestjes heb ik Sennah gehouden. Sennah is een echt Bengel, ze was met 2 maanden al in het zitje van onze kleindochter geklommen zodat ze een likje kon nemen van haar pakje drinken. Inmiddels is niks veilig voor Sennah, ze klimt er voor op de tafel, trekt het met haar voorpoten van het aanrecht of steelt het gewoon terwijl je niet oplet van je bord af.

Sinds 2011 hebben we ook Indy als nieuwste telg van de Ami familie. Indy is een leuke speelse teef en uiterst ondeugend.

We hebben nu dus 4 Ami’s. Roxanne (2003), Stacey (2004), Sennah (2008), Indy (2011). Uiteindelijk toch nog een meerderheid vrouwen in ons gezin.